Mijn laatste twee weekjes!!

Ik heb mijn laatste twee weken niet kunnen typen gelijk op mijn reis zelf en na mijn reis.. Dit kwam, omdat ik geen internet had en ik thuis eerst weer helemaal moest wennen om weer in Alkmaar te zijn.

De laatste week ben ik 3 van de 5 dagen naar school gegaan. Hier hebben we les gegeven zoals op de planning stond! De andere twee dagen ben ik samen met een andere vrijwilligster naar een weeshuis gegaan. Ik had geld ingezameld en ik wilde dat goed besteden. Ik heb het geld samen gelegd met een vrijwilligster om twee matrassen te kopen. We zijn er eerst heen gegaan met de taxi om te kijken hoe het daar is en wat we kunnen doen. Door een ander gezin die vrijwilligerswerk doet met dezelfde organisatie zijn we bij dit weeshuis terecht gekomen. Ze vertelden aan ons dat matrassen echt nodig zijn. We kwamen aan en kregen een rondleiding. Het was kleurrijk! Alleen de matrassen.. Ze sliepen wel met zijn 8en in een stapelbed op echt super slechte matrassen. Ik weet precies hoe het voelt om op die matrassen te liggen, omdat ik hetzelfde matras had alleen ik lag er in mijn eentje op en daar liggen ze er met veel meer op. We besloten gelijk om matrassen te kopen. Voor de meisjes en voor de jongens. We zijn naar de stad gegaan en we hebben ze daar gelijk gekocht. Er is een busje mee gegaan en die heeft ze mee genomen naar het weeshuis. De volgende dag wilde wij (de vrijwilligster en ik) echt honderd procent zeker zijn dat die matrassen er zouden liggen en dat het stapelbed gemaakt zou zijn. Het bed was namelijk heel slecht en de planken lagen niet goed. We werden opgehaald met de motor, want het is echt buiten het centrum en ligt dus echt afgelegen. We kwamen daar aan en tot onze grote verbazing was én het bed gemaakt én waren de matrassen afgeleverd. We hebben ze uitgepakt en op de bedden gelegd.

Ik wil jullie hierbij echt bedanken voor het ingezamelde geld! Vooral bij mijn werk, omdat daar toch onbekenden mensen hun statie bonnetje hebben ingeleverd en daar ben ik super blij mee!

Zelf heb ik van iemand allemaal armbandjes mee gekregen. Zij heeft ze voor mij gemaakt en daar ben ik super blij mee! Ik heb deze uitgedeeld in het weeshuis en ze waren er super blij mee!

Als jullie mijn foto's een keer willen bekijken, na mijn tentamenweek wil ik bezig zijn met de foto's. Het zijn ruim 2000 foto's die ik heb, dus dat wordt even uitzoeken.

Mijn allerlaatste week!
Kim en ik zouden een dag later met de bus gaan dan Ruby en Andrea. Kim werd erg ziek en daarom hebben we samen besloten om een binnenlandse vlucht te nemen. Toch vond ik het stiekem wel heel leuk dat we zijn gevlogen en niet de-meer-dan-12-uurige-stomme-bus..
Ik zat in het vliegtuig en het voelde echt alsof ik op weg was naar huis.

In Accra aangekomen, werden we opgehaald door kennissen. Kim had dit geregeld en hier was ik heel blij mee! Eindelijk weer even het stadsgevoel wat ik miste!
We zijn met Kim gelijk naar een kliniek gegaan, want ze voelde zicht echt heel slecht. Nou die klinieken zijn echt raar.. Er word niet duidelijk naar je gekeken. Ze vroegen: heb je diarree? Kim antwoordde met: Ja en heb remmers genomen. De arts antwoordde daarop: dan komt de pijn door dat.
Voor mijn gevoel klopte het niet, maarja je bent in een ander land dus accepteer je het maar.

Na twee dagen thuis gezeten te hebben zijn we dan eindelijk gaan reizen. We ontmoetten Ruby en Andrea in Cape Coast. Daar sliepen we een nachtje 3m van het strand vandaan. Ik heb daar echt de lekkerste tonijnpizza gegeten! We zijn naar Elmina gegaan. Daar hebben we een rondleiding genomen in het slavenfort. Echt heel indrukwekkend!
Daarna zijn we terug gaan reizen naar Accra en hebben we daar een nachtje geslapen. De volgende dag een tas gepakt en zijn we naar de andere kant van de kust gegaan. We zijn naar Ada Foah geweest. We kwamen aan en ik dacht bij mezelf waar zijn we? We moesten even een stukje lopen, maar toen we aankwamen werd ik wel heel blij! We hadden een heel stuk strand voor ons alleen. Het eten viel alleen tegen en daarom hebben we besloten de volgende keren bij de buren te gaan eten. Het was daar beter en gezelliger! We hebben lekker in de zon gelegen en hebben een boottocht gemaakt. Lekker in de hangmaten liggen en optimaal genieten! Daar ben ik wel goed in na de intensieve en indrukwekkende weken. De laatste dag hebben we de tassen gepakt en zijn we vroeg weggegaan. We werden opgehaald met de boot en daarna hebben we een troto genomen. Dat ging nog nooit zo snel! Aangekomen in Accra hebben we de taxi genomen naar waar we verbleven. Snel onze koffers pakken, eten en nog douchen voordat de vlucht van Ruby en mij ging! Dat ging zo snel.. Afscheid genomen van Andrea en Kim, wat een schatten zijn dat! Ook de mensen waar ik verbleef die paar nachtjes bedankt voor hun lieve gastvrijheid.

Ruby en ik liepen daar met onze koffers op zoek naar een taxi. Gelukkig rijden er daar genoeg. Onderweg heb ik nog wat souvenirs gekocht. We hebben ingecheckt, zijn nog wat gaan eten en hoppa het vliegtuig in!

In Istanbul moest ik Ruby gedag zeggen. Ik vloog eerder naar Amsterdam en zij had een vlucht naar Brussel.

Opeens moet je dan nog in je eentje een reis afleggen van Istanbul naar Amsterdam. Na 6 weken alleen te zijn, vond ik dit toch nog wel een beetje eng.

EINDELIJK!! Amsterdam!!! Wauw, die vlucht duurde zoo lang voor mijn gevoel. Mijn bagage kwam ook maar niet en ik had mijn paspoort allang al opgeborgen terwijl ik nog door de beveiliging heen moest. Ik kreeg een sms van Mario dat ze bij een aankomsthal stonden. Volgens mij nummer 2, maar ik kon het niet vanaf de bagageband zien. Ik volgde de meeste mensen maar en ja hooor! Ineens hoor ik; JA DAAR KOMT ZE!
Ik kwam de goede deur uit en daar stonden mijn moeder, vader en kennissen met een heel groot spandoek! En natuurlijk heb ik even een traantje gelaten! Maar dat veranderde heel snel in een lach. Eindelijk kon ik papa en mama een hele dikke knuffel geven, want ja die mis je wel na zoveel weken die niet gehad te hebben!

Heel blij dat ik deze reis mocht maken!

Dank jullie wel!!!!